Terapia oparta na wzorcach ruchowych, które jeśli są zaburzone najpierw diagnozujemy a następnie przeprowadzamy terapię w celu ich poprawy. Metoda uwzględnia odczuwanie własnego ruchu (propriocepcję) oraz skupia się na ułatwianiu ruchu zgodnego z fizjologicznymi sposobami wykonywania jak najbardziej skutecznej czynnościowo aktywności ruchowej. W terapii wg koncepcji PNF następuje proces uczenia ruchu, jak i wielozmysłowe bodźcowanie, czyli dostarczanie bodźców dotykowych, wzrokowych, słuchowych, oraz bodźców oddziałujących na kontrolę równowagi (np. poprzez zmienne podłoże, wykorzystanie poduszki sensomotorycznej).